Σημάδια παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα: διάγνωση και θεραπεία

Οι παρασιτικές λοιμώξεις είναι πολύ συχνές. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του ΠΟΥ, περισσότερο από το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού προσβάλλεται από ένα ή περισσότερα είδη ελμινθών. Τις πρώτες θέσεις στη λίστα των ενδημικών περιοχών καταλαμβάνουν οι χώρες της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής, αλλά σε άλλες χώρες είναι αρκετά εύκολο να μολυνθείτε από σκουλήκια. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό οφείλεται σε μη συμμόρφωση με τους κανόνες προσωπικής υγιεινής και υγιεινής των τροφίμων. Η ποικιλία των ειδών ελμινθών υποδηλώνει ένα εξίσου ευρύ φάσμα συμπτωμάτων που προκαλούνται από αυτά. Τα σημάδια της παρουσίας παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα εξαρτώνται από τη θέση τους, το στάδιο ανάπτυξής τους, την ισχύ του ανοσοποιητικού συστήματος του ξενιστή και πολλούς άλλους παράγοντες.

Συμπτώματα μόλυνσης

Μερικά σκουλήκια είναι αιτιολογικοί παράγοντες σοβαρών ασθενειών που προκαλούν θάνατο ή μη αναστρέψιμη βλάβη στην υγεία, ενώ άλλα εγκαθίστανται στα έντερα ή σε άλλα όργανα και εκδηλώνονται ελάχιστα, επιτρέποντάς τους να παρασιτούν για αρκετά χρόνια και να δηλητηριάσουν το ανθρώπινο σώμα με προϊόντα της ζωτικής τους δραστηριότητας . Η συνεχής μέθη είναι αναπόφευκτη με την ελμινθίαση. Οι ξένοι μικροοργανισμοί διεισδύουν στη συντονισμένη λειτουργία των οργάνων, κάνουν τις δικές τους προσαρμογές και γίνονται ένας από τους κρίκους της αλυσίδας των διεργασιών που είναι χαρακτηριστικές για ένα συνηθισμένο άτομο.

Τα σημάδια προσβολής από ελμινθικά εξαρτώνται από τη θέση των παρασίτων. Η συσσώρευση σκουληκιών παρατηρείται σε όλα τα συστήματα οργάνων: στα έντερα, στο συκώτι, στην καρδιά, στον εγκέφαλο. Συνήθως, οι μικροοργανισμοί στο ανθρώπινο σώμα περνούν από διάφορα αναπτυξιακά στάδια, η κατάσταση των οποίων ποικίλλει ανάλογα με τη φάση ανάπτυξης των σκουληκιών. Υπάρχουν επίσης γενικά συμπτώματα που υποδεικνύουν πιθανή ελμινθίαση και δίνουν λόγο να συμβουλευτείτε γιατρό και να υποβληθούν σε διαγνωστικές διαδικασίες για την ανίχνευση της:

• ανθυγιεινό χρώμα δέρματος?
• ταχεία κόπωση.
• εξανθήματα άγνωστης αιτιολογίας.
• αβάσιμη ανεπάρκεια βιταμινών (ακόμη και αν μια κανονική ποσότητα βιταμινών εισέλθει στο σώμα, δεν είναι αρκετή για τον άνθρωπο, καθώς οι περισσότερες από αυτές απορροφώνται από παράσιτα).
• αυξημένη ευθραυστότητα των νυχιών, απώλεια μαλλιών.
• Αναιμία;
• μειωμένη ανοσία, η οποία εκδηλώνεται με συχνά κρυολογήματα και μολυσματικές ασθένειες.
• απώλεια βάρους;
• απώλεια της όρεξης?
• μυϊκός πόνος (οι ελμινθοί σπάνια μένουν σε ένα μέρος για μεγάλο χρονικό διάστημα, συνήθως μεταναστεύουν τακτικά μεταξύ των οργάνων ή εντός του πεπτικού συστήματος, προκαλώντας πόνο στους μύες και τραυματίζοντας τους όταν κινούνται).
• Διαταραχές ύπνου λόγω δηλητηρίασης και οι επιπτώσεις της στο νευρικό σύστημα.
• νυχτερινός βρουξισμός?
• κακή αναπνοή;
• μελάγχρωση του δέρματος?
• Ανάπτυξη καρκινικών όγκων.

Η ταξινόμηση των σημείων των σκουληκιών στον άνθρωπο βασίζεται στον τύπο του παρασίτου στο οποίο εμφανίστηκε η μόλυνση. Οι εντερικές μορφές ελμινθίασης εκδηλώνονται συχνότερα με πεπτικές διαταραχές και άλλα συμπτώματα που υποδεικνύουν δομικές και λειτουργικές διαταραχές του γαστρεντερικού σωλήνα:

• Δυσκοιλιότητα;
• Διάρροια;
• Φούσκωμα;
• Φούσκωμα, αυξημένος σχηματισμός αερίων.
• η παρουσία άτυπων εγκλεισμάτων στα κόπρανα: αίμα, βλέννα, νεκρά παράσιτα.
• εντερική αιμορραγία?
• οξεία απόφραξη?
• εντερικά συρίγγια?
• δυσβίωση?
• Κνησμός και κάψιμο στην περιοχή του σφιγκτήρα του πρωκτού.

Ο εντοπισμός παθογόνων εξωεντερικών μορφών παρασιτικών λοιμώξεων σε άλλα όργανα οδηγεί σε σοβαρές δυσλειτουργίες, στην ανάπτυξη ασθενειών που σχετίζονται με την αποτυχία εκτέλεσης των τυπικών λειτουργιών τους και στο σχηματισμό κύστεων. Μετά την επίθεση στο ανοσοποιητικό σύστημα και τη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για επιβίωση και αναπαραγωγή, τα παράσιτα παραμένουν στο σώμα. Η πολυπλοκότητα της θεραπείας αυξάνεται με το χρονικό διάστημα που παραμένει στο ανθρώπινο σώμα. Οι πρωτοζωονόσοι και οι ελμινθίασες μπορεί να προκαλέσουν:

• ναυτία;
• Κάνω εμετό;
• υψηλή θερμοκρασία;
• Κρυάδα;
• Κράμπες?
• αυξημένη εφίδρωση?
• ταχυκαρδία;
• Ημικρανία;
• Φλεγμονή του εγκεφάλου (τρυπανοσωμίαση);
• βλάβη και παράλυση του κεντρικού νευρικού συστήματος.
• κρίσεις ασφυκτικού βήχα?
• Δυσκολία στην αναπνοή;
• πυώδης απόρριψη από τα εξωτερικά γεννητικά όργανα.
• Κνησμός και κάψιμο στην περιοχή των γεννητικών οργάνων.

Συχνά η ελμινθίαση μεταμφιέζεται ως άλλες ασθένειες και τα παθογόνα τους μπορούν να κρυφτούν από το ανοσοποιητικό σύστημα, να πέφτουν σε κατάσταση αναστολής, αλλά ταυτόχρονα να απορροφούν όλες τις ζωτικές ουσίες για ένα άτομο και να δηλητηριάζουν το σώμα του με τα προϊόντα της ζωτικής τους δραστηριότητας. Υπάρχουν περιπτώσεις που τα παράσιτα διαγιγνώσκονται χωρίς ιατρική βοήθεια και είναι ορατά με γυμνό μάτι: στα κόπρανα, κάτω από το δέρμα, στους βολβούς των ματιών.

Κύριοι τύποι ελμινθίασης

Υπάρχουν περισσότεροι από 250 διαφορετικοί τύποι παρασιτικών λοιμώξεων παγκοσμίως. Ταξινομούνται ανάλογα με τον τύπο των παθογόνων, τα οποία χωρίζονται σε κατηγορίες και υποκατηγορίες ανάλογα με τα εξωτερικά χαρακτηριστικά τους και τον τρόπο που τρέφονται στον ανθρώπινο οργανισμό:

• Στρογγυλά σκουλήκια?
• Ταινία-κασέτα;
• βδέλλες?
• Μονοθάλαμος.

Υπάρχουν ελμινθίασες και πρωτοζωονόσοι που είναι χαρακτηριστικές για μια συγκεκριμένη περιοχή. Για παράδειγμα, η εντεροβίαση είναι μια αρκετά κοινή παρασιτική ασθένεια σε παιδιά προσχολικής και πρώιμης σχολικής ηλικίας που είναι εύκολο να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί. Ωστόσο, είναι επίσης πιθανό να συναντήσετε έναν εξωτικό τύπο προσβολής από ελμινθικά. Η ασθένεια του ύπνου που προκαλείται από το Τρυπανόσωμα μεταδίδεται από τη μύγα τσετσε, της οποίας η ενδημική περιοχή είναι η αφρικανική ήπειρος. Αλλά οι τουρίστες που αγνοούν τους κανονισμούς ασφαλείας σε μια ξένη χώρα φέρνουν μαζί τους αυτή τη μάστιγα, θέτοντας σε κίνδυνο όχι μόνο τους εαυτούς τους αλλά και τους άλλους γύρω τους. Οι πιο συνηθισμένοι τύποι παρασιτικών λοιμώξεων περιλαμβάνουν:

1. Εντεροβίαση. Το παθογόνο είναι ο νηματώδης σκώληκας, που φτάνει σε μήκος τα 1-1, 2 cm. Το χρώμα των σκουληκιών είναι λευκό, το σχήμα είναι σε σχήμα ατράκτου. Ο πιο κοινός τύπος ελμινθίασης. Τις περισσότερες φορές εμφανίζεται σε παιδιά που πηγαίνουν σχολείο και νηπιαγωγείο, έχουν δηλαδή συνεχή επαφή με μεγάλη ομάδα ανθρώπων. Το παιδί δεν έχει ανεπτυγμένες δεξιότητες προσωπικής υγιεινής, επομένως η εξάπλωση της μόλυνσης από το ένα στο άλλο συμβαίνει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Τα συμπτώματα είναι έντονα και σχεδόν πάντα συνοδεύονται από κνησμό στην περιοχή του πρωκτού, ο οποίος αυξάνεται τη νύχτα.

   Η θεραπεία των παιδιών περιπλέκεται από το γεγονός ότι είναι αρκετά δύσκολο να περιοριστεί η ικανότητά τους να ξύνουν σημεία που προκαλούν φαγούρα. Ωστόσο, εάν αυτό δεν συμβεί, εμφανίζεται συνεχής αυτομόλυνση - τα αυγά σκουληκιών κάτω από τα νύχια επανέρχονται στο πεπτικό σύστημα.

2. Ασκαρίαση– μια εντερική μορφή παρασιτικής λοίμωξης που προκαλείται από στρογγυλά σκουλήκια. Οι νηματώδεις μεγαλώνουν μέχρι 40 cm και είναι δίοικοι. Η μόλυνση εμφανίζεται μέσω της κοπράνων-στοματικής οδού. Στον κατάλογο των κοινών τύπων ελμινθικής προσβολής, η ασκαρίαση είναι δεύτερη μετά την εντεροβίαση. Τα σημάδια της παρουσίας παρασίτων ξεκινούν με ανεπάρκεια βιταμινών, κακουχία και ήπια συμπτώματα γαστρεντερικών παθήσεων και, ελλείψει θεραπείας, εκδηλώνονται με εκφυλιστικές αλλαγές στη δομή και τη λειτουργικότητα του πεπτικού συστήματος, αλλεργικές αντιδράσεις και βρογχοπνευμονικό σύνδρομο.
3. Οπιθωρχίασηπου προκαλείται από Opisthorchis ή γάτα flukes. Για να ωριμάσουν, τα αυγά του παρασίτου πρέπει να μπουν στα νερά. Αυτό το είδος σκουληκιού ανήκει στις βδέλλες. Η ανθρώπινη μόλυνση εμφανίζεται μέσω της κατανάλωσης μολυσμένων ψαριών που δεν έχουν υποστεί επαρκή θερμική επεξεργασία ή αλάτισμα. Το σημείο εντοπισμού είναι το ήπαρ, η χοληδόχος κύστη και οι χοληφόροι πόροι, όπου συσσωρεύονται έλμινθοι και προκαλούν αποφράξεις και σχηματισμό λίθων. Πιθανές συνέπειες περιλαμβάνουν το σχηματισμό κύστεων, όγκων, αποστημάτων και την ανάπτυξη ηπατίτιδας. Εμφανίζεται σε οξείες και χρόνιες μορφές, που συνοδεύονται από συμπτώματα γαστρεντερικών παθήσεων.

Επιπλέον, υπάρχουν πολλοί τύποι παρασίτων που διαγιγνώσκονται συνήθως στον πληθυσμό:

• Giardia;
• Toxocara;
• Τοξόπλασμα;
• Whipworms?
• Αμοιβάδα;
• Πνευμοκύστη;
• Trichomonas;
• χλαμύδια;
• καρδιοσκουλήκια?
• Μυίες.

Διάγνωση και θεραπεία

Η ανίχνευση της ελμινθικής προσβολής περιλαμβάνει μια σειρά από εξετάσεις, λήψη αναμνηστικού και χειρωνακτική εξέταση του ασθενούς. Κατά τη συλλογή δεδομένων σχετικά με τη νόσο, ο γιατρός διαπιστώνει ότι έχουν πραγματοποιηθεί ταξίδια σε ενδημικές περιοχές ή ότι ένα άτομο στην οικογένεια έχει ήδη υποφέρει από ελμινθίαση. Η οπτική εξέταση δίνει στον ειδικό την ευκαιρία να εκτιμήσει την κατάσταση του δέρματος, την παρουσία ή την απουσία εξανθήματος, μελάγχρωσης και κονδυλωμάτων. Η διάγνωση ορισμένων παρασιτικών λοιμώξεων γίνεται χωρίς τη χρήση αυτών των εξετάσεων, επειδή το σκουλήκι μπορεί πραγματικά να φανεί μέσω του δέρματος ή της μεμβράνης του ματιού, όπως συμβαίνει με την οφθαλμομύωση.

Δημοφιλείς μέθοδοι για τη διάγνωση παρασίτων στο ανθρώπινο έντερο και σε άλλα όργανα περιλαμβάνουν:

• Coprogram (τα κόπρανα για αυγά σκουληκιών θα πρέπει να ελέγχονται δύο φορές με ένα διάστημα τριών εβδομάδων, το οποίο καθορίζεται από τα χαρακτηριστικά της ζωτικής δραστηριότητας των σκουληκιών).
• CBC και BAC (οι εξετάσεις αίματος υποδεικνύουν μόνο έμμεσα την παρουσία ελμινθίασης, η αύξηση του αριθμού των ηωσινόφιλων υποδηλώνει μόλυνση, αλλά θα πρέπει να γίνουν πρόσθετες εξετάσεις για να μάθουμε τις λεπτομέρειες).
• ELISA (Enzyme-linked Immunosorbent Assay, που βασίζεται στην ανίχνευση αντισωμάτων σε αντιγόνα ασθενειών, μια από τις πιο αξιόπιστες μεθόδους για την ανίχνευση ελμινθών).
• PCR (Polymerase Chain Reaction, ένας πολύ ακριβής τύπος έρευνας αλλά σπάνια χρησιμοποιείται λόγω του υψηλού κόστους του).

Ανάλογα με τη διάγνωση, ο θεράπων ιατρός συνταγογραφεί θεραπεία με ανθελμινθικά.

Ωστόσο, η αποκλειστική χρήση ανθελμινθικών δεν παράγει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η θεραπεία θα πρέπει να συνδυάζεται με αντισπασμωδικά για την ανακούφιση των επώδυνων συμπτωμάτων και την ανακούφιση της κατάστασης του ασθενούς, καθώς και με βιταμίνες και ροφητές. Το κύριο φάρμακο σκοτώνει τα ίδια τα σκουλήκια, αλλά το σώμα τους παραμένει στο σώμα και η δηλητηρίαση συνεχίζεται. Για να αποφευχθεί αυτό, είναι απαραίτητο να αφαιρεθούν γρήγορα τα νεκρά σκουλήκια καθώς και οι τοξίνες και τα απόβλητα που παράγουν.

Τήρηση βασικών προληπτικών μέτρων όπως: Όπως η τήρηση των αρχών της προσωπικής υγιεινής, το πλύσιμο των φρούτων και η χρήση πόσιμου νερού μόνο από αποδεδειγμένες πηγές, συμβάλλει στη μείωση του κινδύνου μόλυνσης από ξένους μικροοργανισμούς. Όλες οι ελμινθίαση απαιτούν έγκαιρη φαρμακευτική θεραπεία, η μη συμμόρφωση με την οποία έχει καταστροφικές συνέπειες.